Το Μεγάλο ζιγκουράτ (Ziggurat) της Ουρ

Σε κάθε πόλη της Μεσοποταμίας υπήρχαν τα ζιγκουράτ (ναοί) που ήταν φτιαγμένοι από πλίνθινα κλιμακωτά επίπεδα.

Στη μέση της τρίτης χιλιετίας π.Χ., οι αρχαίοι Μεσοποτάμιοι άρχισαν να οικοδομούν μία τεράστια πλατφόρμα που ονομάζεται ziggurat. Η σημασία και ο σκοπός της δεν είναι σαφής, αλλά πιστεύεται ότι έχει κατασκευαστεί σαν ένα μεγάλος ναός, και η μόνη απόδειξη για αυτό προέρχεται από τον Ηρόδοτο. Στην κορυφή κάθε ziggurat ήταν ένα ιερό, αν και κανένα από αυτά τα ιερά δεν έχει διασωθεί.

Τα ιερά αυτά πιστεύεται ότι ήταν η κατοικία των Θεών, και κάθε πόλη είχε το δικό της Θεό προστάτη. Μόνο οι ιερείς, οι οποίοι ήταν πολύ ισχυρά μέλη της κοινωνίας των Σουμερίων είχαν πρόσβαση στο ζιγκουράτ ή στα δωμάτια στη βάση τους, και ευθύνη τους ήταν η φροντίδα για τους Θεούς και να παρακολουθούν τις ανάγκες τους.

Ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα ziggurat της Μεσοποταμίας είναι το μεγάλο Ziggurat στην Ουρ, κοντά στην Νασιρίγια, στη σημερινή επαρχία Ντι Καρ, στο Ιράκ. Αυτή η μαζική ορθογώνια δομή μετρά 64 μέτρων διαθέτει τρία επίπεδα με βεράντες και μεγάλες σκάλες που οδηγούν σε κάθε επίπεδο. Στο υψηλότερο επίπεδο της βρισκόταν ο ναός της Σελήνης του Θεού Nanna προστάτη της Ουρ. Δυστυχώς, ο ναός δεν έχει διασωθεί.

Το ζιγκουράτ χτίστηκε από τον βασιλιά Ur-Nammu, αλλά πέθανε προτού μπορέσει να τελειώσει το έργο του, και το έργο ολοκληρώθηκε από τον γιο του Shulgi. Σε αντίθεση με τις αρχαίες αιγυπτιακές πυραμίδες, τα ziggurats χτίστηκαν από τούβλα λάσπης. Στο μεγάλο Ziggurat στην Ουρ, οι τρύπες που βρέθηκαν στο εσωτερικό στρώμα του ναού, προφανώς ήταν για να επιτρέπουν στο νερό να διαφύγει. Επιπλέον υπήρχαν αποχετεύσεις που ήταν χτισμένες στις βεράντες για τις βροχές του χειμώνα.

Το Ziggurat αποκαταστάθηκε δύο φορές, μία φορά από τον τελευταίο Νέο-Βαβυλωνιακό βασιλιά, Nabodinus, τον 6ο αιώνας π.Χ., ο οποίος έχτισε κάποια δομή στην κορυφή του αντικαθιστώντας το μικρό ιερό.

Η επόμενη επισκευή έγινε 2.500 χρόνια αργότερα, στη δεκαετία του 1980, όταν ανέλαβε ο πρώην πρόεδρος του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν. Αποκατέστησε την πρόσοψη και τις σκάλες από τον ένα στρώμα σύγχρονων τούβλων για την προστασία των αρχικών. Αλλά όταν το Ιράκ ενεπλάκη στον πόλεμο του Κόλπου στη δεκαετία του ’90, ο Χουσεΐν ενσωμάτωσε πονηρά το Ziggurat σε στρατιωτική βάση του.

Ο Σαντάμ Χουσεΐν γνώριζε ότι αν σταθμεύουν τα μαχητικά MiG του κοντά στο Ziggurat, τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ θα είχαν το φόβο της καταστροφής του αρχαιολογικού χώρου. Η τακτική του απέδωσε σε κάποιο βαθμό, και το ζιγκουράτ υπέστη μόνο κάποιες μικρές ζημιές από πυρά μικρών όπλων. Οι τοίχοι του εξακολουθούν όμως να φέρουν εκατοντάδες σφαίρες, θραύσματα και τρύπες.

Για την Αποκάλυψη, Αναστάσιος Ντίνος